De echte post-kanker Kerst

Alsjeblieft zet die televisie uit! Ik kan het niet meer aanzien. Jaaroverzichten zover je kunt kijken. Kommer en kwel. Komkommer en kwel!
2016 was om te huilen. Maar deze kerst is magisch.

Wat voelt het heerlijk om dit jaar af te sluiten! Geen enkel jaar verdient een betere Kerstmis dan deze. Tweeduizend. Zestien. Man, man, man. Kerst, wat heb ik zin in jou! Kerstliederen, maffe familie – joh – al gaan we gourmetten, het doet me niets.

Het voelt voor mij ook echt als mijn eerste post-kanker Kerstmis. Natuurlijk was ik vorig jaar al schoon, ik kon alleen niet zeggen dat ik daar echt van genoot… Lange nachten met veel slaap, deprimerende korte dagen met veel stress. Ik heb uit ellende het hele kerstweekend 2015 in een restaurant gewerkt om maar te ontkomen aan emotionele familieleden die oh-zo gelukkig waren dat ik weer beter was.
En ik wilde alleen maar huilen en slapen.

Deze Kerst voelt pas echt als beter. Ik ga oppermachtig en dolgelukkig het nieuwe jaar in. En iedereen kan het zien. Mijn lange bruine manen hebben hun comeback gemaakt. Als ik in de spiegel kijk, lijkt het alsof er nooit iets met me is gebeurd.
“Kom maar hier mamalief! Ik knuffel je door de kerst!”
Kerstmis, ik heb zo veel zin in jou!

Geniet ervan mensen. Maar écht, geniet ervan. Laat de gourmetdampen diep in jullie kleding trekken. Lobber die eeuwenoude Merlot van oom Henk op alsof het pils is. Zing desnoods luidkeels mee met dat gesnater van Mariah Carey. Kan mij het schelen. Geniet!

Want denk maar niet dat 2017 er gezelliger uit gaat zien. We hebben mazzel als we bij de helft van de wereld horen die president Trump niet heeft gebombardeerd vanwege een kleinigheid op Twitter. En ja, ook in 2017 is jouw geliefde Zwarte Piet nog steeds racistisch. De oudejaarsjackpot? Die valt op het lot van je stinkend rijke buurman met die dikke BMW.
En onder premier Wilders betaal je gezellig 36 gulden 50 voor een biertje op het terras. Groetjes thuis.

Alsjeblieft – beloof mij – maak er een gezellige Kerst van!
Ik wens jou alle gezondheid en liefde in het komende jaar, juist nu die wat moeilijker te vinden zijn.

Er is er een Jarig!

Kerstmis. Ik ben er nooit echt groots fan van geweest. Maar voor dat ik weer de stempel van “klager” op mijn voorhoofd gedrukt krijgt, wil ik er meteen bij zeggen dat ik er ook niets tegen heb. Dit jaar misschien een beetje aangezien Eerste Kerstdag op mijn geliefde zaterdag valt.

Toch kan er je er niet omheen hoe verfromfraaid het Kerstfeest is geworden. Wat begon als ritueel van het Christendom is geëindigd in werelds grootste consumeringwedstrijd. Wat weer een nieuwe traditie inluidt. Ritueel bij gebrek aan rationeel. Amerikaanse kinderen die nog nooit van Christus hebben gehoord een dikke, door Coca Cola bedachte, witbebaarde man bedanken voor hun Nintendo 64. Hier in Nederland gaat het meer om de grootte van onze kerstboom. Of nog erger, de wedstrijd wie het beste eten op tafel krijgt. Ik zou de ‘ik heb de beste kerstcadeautjes gekregen’-estafette er nog bij kunnen halen, maar we kunnen concluderen dat die het hele jaar van toepassing is. Als je bij Google “kerst” intoetst krijg je als eerste zoektermvoorspelling “kerstmarkt”. (Ja probeer maar.)

Daar zitten we dan. Konijn, ree of ander wild te eten, in onze nette kleren aan de dure wijn, met de mensen waarvan we houden. Of je familie. Ik zal waarschijnlijk de laatste zijn die gaat zeggen dat we Kerstmis/ het Kerstfeest in zijn glorie moeten herstellen. Ik heb het niet zo op de kerk. Ook niet zo op Jezus. Maar dit is voor die arme jongen toch ook niks. Ik denk dat Jezus zich voor ons schaamt als hij ziet wat er met zijn verjaardag is gebeurd. De atheïsten maken er een potje van en zijn dalend aantal onderdanen doen eigenlijk het zelfde. Alleen gaan zij nog naar de kerk, om een paar uur te luisteren naar jou levensverhaal, verteld door gemijterde vrienden van Robert M.

Wie Jezus Chirstus dan geweest is, maakt me niet zoveel uit. Al blijf ik wel aanhanger van de Family Guy-theorie. Zo mag je iemands verjaardag gewoon niet vieren. We kennen hem nu al zo lang. Dus zonder mijn handen ineen te slaan of ook maar één God in de mond te nemen schenk ik mezelf een biertje in… Op jou JC!

1cEzD0Ld3$WC